«Ακόμη μια παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βρίσκει την Αλβανία να τα παραβιάζει όταν εξακολουθούν να παραμένουν άταφοι επί 74 χρόνια οι χιλιάδες Έλληνες μαχητές, που έπεσαν κατά το Έπος 1940 - 41 στη Βόρειο Ήπειρο.
Πρόκειται για παραβιάσεις που συνιστούν την πλέον ακραία μορφή έλλειψης σεβασμού στους νεκρούς και κατανόησης του πόνου των παιδιών και των συγγενών, που πασχίζουν να εκπληρώσουν το καθήκον τους.
Η διαβεβαίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Πρόκοπη Παυλόπουλου, κατά τη συνάντησή μας με το Δ.Σ. της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων ότι θα ενεργήσει άμεσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του, δικαιολογεί την αισιοδοξία ότι θα αποκατασταθεί η μεγάλη αυτή εθνική και ανθρωπιστική εκκρεμότητα, που δεν προσιδιάζει ούτε στις παραδόσεις, ούτε στις πατριωτικές και θρησκευτικές μας πεποιθήσεις.
Το ερώτημα που προβάλλει επιτακτικά είναι, όταν παραβιάζονται δικαιώματα για τους νεκρούς τι μπορούμε να προσδοκούμε για τους ζώντες;
Όταν παραβιάζεται κατάφωρα η Χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από χώρες που την συνυπέγραψαν, πώς μπορεί να προσδοκάς από τους πολίτες να την σεβαστούν;».